Nasze Gwiazdozbiory
Nasze Gwiazdozbiory

 

       

 

 

Luneta 

Telescopium, Telescopii - Tel

Powiekszenie

    Nazwy kilku gwiazdozbiorów nieba południowego zostały przez astronoma francuskiego Lacaille'a zapożyczone od przyrządów naukowych, wśród których znalazła się także luneta. Przyrząd ten jest w astronomii tak pożyteczny, że z całą pewnością zasłużył na to, by mu przydzielono większe i wyraźniejsze zgrupowanie gwiazd, aniżeli dla niego wybrano. Bez lunety badanie Wszechświata byłoby zgoła niemożliwe. Jej rola jest podwójna. Przede wszystkim przybliża nam optycznie odległe ciała niebieskie. Lunetą oglądamy planety, Słońce, Księżyc, mgławice, gromady gwiazd i galaktyki pod większym kątem niż gołym okiem. Ale gwiazdy są od nas tak odległe, że i przez największe teleskopy widzimy je w postaci świetlnych punktów. Jednak w lunecie można widzieć i te gwiazdy, od których dolatuje ku nam miliony razy mniej światła niż od najsłabszej gwiazdy widocznej gołym okiem. l to jest właśnie druga rola lunety, zwana jej zdolnością zbierania światła. Obiektyw teleskopu (soczewka lub zwierciadło) może mieć miliony razy większą powierzchnię zbierającą od soczewki ludzkiego oka, przez którą światło pada na siatkówkę. Teleskop zbiera światło wielką powierzchnią i skupia je na małej źrenicy oka. Dlatego pozwala widzieć (także fotografować i mierzyć) bardzo słabe, odległe obiekty Wszechświata.
    Gwiazdozbiór Lunety znajduje się pod Strzelcem i Koroną Południową. W naszych szerokościach geograficznych jest stale pod horyzontem.

 

STRONA GŁÓWNA

 

SYMBOLE

 

ALFABET GRECKI

 

 

OKOŁOBIEGUNOWE

 

WIOSENNE

 

LETNIE

 

JESIENNE

 

ZIMOWE

POŁUDNIOWE

Carina

Puppis

Vela

Centaurus

Crux

Lupus

Musca

Circinus

Triangulum Australe

Norma

Ara

Corona Australis

Pictor

Dorado

Apus

Phoenix

Grus

Reticulum

Horologium

Tucana

Pavo

Chamaeleon

Volans

Mensa

Hydrus

Indus

Microscopium

Octans

Telescopium

 

 

Opracowano na podstawie "Nase souhvezdi" - (c) Josip Kleczek