Ten mały i zupełnie niepozorny gwiazdozbiór otrzymał w połowie XVIII stulecia nazwę przyrządu do rycia w drewnie, metalu lub kamieniu. Znajdziemy go pod Zającem, a obok rzeki Erydan. U nas wznosi się nad horyzontem tylko częściowo, i to jedynie w miesiącach zimowych. Jego cztery główne gwiazdy mogłyby z powodzeniem należeć zarówno do gwiazdozbioru Erydanu, jak i Gołębia.
    Niektóre nowsze gwiazdozbiory zostały na niebie wprowadzone niepotrzebnie, a Rylec jest jednym z nich. Na nieszczęście, nazwy te tak się zadomowiły, że Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 1925 roku przyjęła je między osiemdziesiąt osiem gwiazdozbiorów pokrywających całe niebo. Astronomowie dokładnie wyznaczyli granice między poszczególnymi gwiazdozbiorami i wprowadzili ich nazwy łacińskie, toteż nie może dojść do pomyłek przy oznaczaniu gwiazd. Ważne jest przy tym to, że międzynarodowa uchwała o podziale całego nieba na 88 części (gwiazdozbiory) definitywnie zakończyła możliwość wprowadzenia nowych, zbytecznych gwiazdozbiorów.