Nasze Gwiazdozbiory

Zalecana literatura

Przedstawiaone poniżej pozycje, moim zdaniem, powinny byc w każdej biblioteczce miłośnika astronomi (jako jedne z pierwszych), a zapoznanie się z ich treścią - wstępem do wspaniałej przygody, u niektórych będącej wręcz z życiową pasją.

Oldrich Hlad i in.: "Atlas nieba 2000 "; Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, Warszawa 1991

"Kiedyś, przed bardzo wielu laty, człowiek po raz pierwszy świadomie spojrzał w niebo podziwiając jego piękno lub dokonując obserwacji. Pierwszej z szeregu tych, które doprowadziły cywilizacje starożytne do mierzenia czasu, wymyślenia kalendarza, nabycia umiejętności orientowania się według gwiazd na niebie . Ziemi i morzu oraz zdobycia pierwszych informacji o przestrzeni wokół nas. W okresie tym powstały również pierwsze mapy nieba, później także wykazy gwiazd - katalogi. Nazwy gwiazdozbiorów Zodiaku pochodzą z Mezopotamii a znajdujemy je również na starożytnej mapie egipskiej w Denderze. Pierwszy zachowany katalog sporządził Hipparch w II wieku p. n. e. Przed wynalezieniem lunety powstał słynny atlas Bayera z roku 1603 z obszernym systematycznym nazewnictwem gwiazd. Nazewnictwo to uzupełnił Flamsteed ..... "

Eduard Pittich i Dusan Kalmancok: "Niebo na dłoni "; PW "Wiedza Powszachna", Warszawa 1990

"Niebo gwiaździste przyciąga uwagę ludzi od najdawniejszych czasów. Towarzyszyło ono człowiekowi przy narodzinach jego intelektu i podobnie jak dawniej, tak i dziś w znacznym stopniu wpływa na dalszy rozwój naszych horyzontów umysłowych. Ślady świadczące o zainteresowaniu się ludzi niebem i zjawiskami zachodzącymi na nim prowadzą tak daleko, jak daleko sięgają dzieje rodu ludzkiego. Harmonijny rozwój osobowości człowieka jest ściśle związany z niebem, tą nieodłączną częścią otaczającej nas przyrody. Niebo w dzień i w nocy jest nie tylko niewyczerpanym źródłem nowych informacji, lecz jednocześnie .... "

David H. Levy: "Niebo - Poradnik użytkownika "; Prószyński i S-ka, Warszawa 1996

"Astronomia jest nauką dla wszystkich. Każdy, kto spogląda na niebo i podziwia jego piękno, jest astronomem. Obserwacje nieba można prowadzić na wiele sposobów, zarówno prostych, jak i bardzo skomplikowanych. Amatorska astronomia wykorzystuje urządzenia elektroniczne, fotograficzne, a czasem tylko zwykłą kartkę papieru. Początkujący obserwatorzy używają najpierw tylko własnych oczu, później wspomagają je lornetką, małą lunetą czy aparatem fotograficznym. Bardziej zaawansowani posługują się skomplikowanymi urządzeniami oraz oprogramowaniem i często stają się prawdziwymi ekspertami w poszczególnych dziedzinach astronomii. ..."

Wiesław Skórzyński: "Astrofotografia, czyli jak i czym fotografować ... "; Prószyński i S-ka, Warszawa 1998

"W książce tej zajmiemy się astrofotografią, czyli techniką obserwacji Wszechświata, która polega na fotografowaniu nieba. Astrofotografią zostala napisana zarówno dla tych, którzy nigdy nie fotografowali nocnego nieba, jak i dla miłośników astronomii, którzy stawiają już pierwsze kroki w poznawaniu Wszechświata. Aby zrozumieć treść zawartą w tej książce, wystarczą wiadomości z fi zyki i astronomii zdobyte w szkole średniej. Bezpośrednie obcowanie z nocnym niebem uczy pokory wobec Wszechświata. Gdy stoimy z zadartą głową, wpatrzeni w kilka tysięcy gwiazd “mrugających" do nas z olbrzymich odległości, zdajemy sobie wtedy sprawę z własnej małości wobec ogromu Kosmosu. Spoglądając na rozgwieżdżone niebo, niejednokrotnie gubimy się w chaotycznie porozrzucanych gwiazdach. Ale już starożytni dostrzegali na niebie układy gwiazd i kojarzyli je ..."

Pozycje dla "zaawansowanych"

Adam i Jerzy Dobrzycki: "Atlas nieba gwiaździstego"; Prószyński i S-ka, Warszawa 1997

"W Atlasie nieba gwiaździstego przedstawiamy całe niebo gwiaździste w siatce współrzędnych odpowiadających epoce J2000.0 - oznaczającej praktycznie początek roku kalendarzowego 2000 - która na mocy uchwały Międzynarodowej Unii Astronomicznej jest obecnie obowiązującą epoką standardową. Każda z dwudziestu map atlasu ma duże obszary wspólne z mapami sąsiednimi, co winno ułatwić wygodny dobór mapy dla obserwacji interesującego obszaru nieba. Niemal wszystkie z ogólnej liczby osiemdziesięciu ośmiu gwiazdozbiorów widoczne są w całości co najmniej na jednej z map Atlasu. Sześć gwiazdozbiorów, dla których nie było to możliwe, przedstawiamy na dodatkowych mapach (nr 21-26). Atlas obejmuje wszystkie gwiazdy jaśniejsze od 6.5 wielkości gwiazdowej, czyli 6.5^m, a więc poniżej granicy ..."