Nasze Gwiazdozbiory

Wodnik

Aquarius, Aquarii - Aqr

    Na starych babilońskich kamieniach Wodnik był wyobrażany w postaci klęczącego męża, który z wiadra trzymanego na ramieniu wylewa wodę.
    W Egipcie był symbolem wylewu Nilu i okresu deszczowego. Egipcjanie sądzili, że wylewy Nilu wywołuje Wodnik przelewając wodę ogromnym wiadrem ze źródła do rzeki. W greckiej legendzie natomiast Wodnik symbolizował Zeusa, który wylewał strumienie wody na Ziemię, chcą; ukarać grzesznych ludzi.
    Ludzie podobno byli najpierw bardzo dobrzy i szczęśliwi (złoty wiek), a na ziemi panowała wieczna wiosna. Potem przyszedł wiek srebrny, kiedy Zeus podzielił rok na cztery pory i ludzie musieli znosić na przemian ciepło i zimno. Później nastał wiek brązu, a w końcu najgorszy ze wszystkich - wiek żelaza. Ludzie stali się bardzo źli i egoistyczni, prawda i cnota niemal całkowicie zanikły. Wtedy to Zeus rozgniewał się na ludzi i wylał na ziemię ogromną ilość wody, w której wszyscy utonęli. Jedynie na szczycie Parnasu, będącym kawałkiem stałego lądu, ocalał Deukalion wraz ze swą żoną Pyrrą, ludzie sprawiedliwi, skromni i dobrzy, l oni to dali początek nowemu rodowi ludzkiemu.
    Gwiazdozbiór Wodnika zajmuje rozległy obszar nieba pod Pegazem. Jego gwiazdy nie rzucają się jednak w oczy. Najjaśniejsza z nich, Sadalmelek ( w języku arab. - Szczęśliwa Gwiazda Króla), jest nadolbrzymem wypromieniowującym 10000 razy więcej energii niż Słońce, oddalonym od nas o około tysiąc sto lat świetlnych. A zatem promień światła, który dziś obserwujemy, opuścił gwiazdę Sadalmelek w czasie istnienia Państwa Wielkomorawskiego. Inaczej mówiąc - astronomowie z planety obiegającej tę gwiazdę widzieliby naszą Ziemię taką, jaką była w okresie działalności Cyryla i Metodego.
    Berliński astronom Galie odkrył w roku 1846 przy gwieździe b Aqr dalszą planetę naszego układu planetarnego - Neptuna. Przedtem jej położenie obliczył francuski astronom Leverrier z nieprawidłowości ruchu planety Uran. Neptun bowiem przyciąga Urana i w ten sposób wychyla go nieco z orbity. A właśnie z wielkości i kierunku tych odchyleń od obliczonej orbity można było wyznaczyć położenie dotąd nie znanej planety, po odkryciu nazwanej imieniem rzymskiego boga mórz - Neptuna.
    W pobliżu gwiazdy h znajduje się radiant roju meteorów, zwany h Aquaridami.
    Meteoroidy tego roju są cząstkami komety Halleya i najobficiej spadają około 5 maja. Natomiast blisko gwiazdy d jest radiant roju d Akwaryd, aktywnych w okresie od 24 lipca do 6 sierpnia, z maksimum 28 lipca.
    Mgławica planetarna NGC 7293, zwana Helix, jest jedną z największych na naszym niebie. Przez małą lunetę widzimy ją jako spłaszczony mglisty obłoczek. Gorącą gwiazdę oświetlającą mgławicę można zobaczyć tylko przez wielkie teleskopy. Temperatura jej powierzchni osiąga sto trzydzieści tysięcy stopni, toteż wysyła głównie promieniowanie nadfioletowe. Gwiazda leży w środku mgławicy, której rozwój jest ściśle z nią związany w odróżnieniu od mgławic gazowo-pyłowych, oświetlonych przez znajdujące się w ich sąsiedztwie gwiazdy.