Nasze Gwiazdozbiory

Baran

Aries, Arietis - Ari

    Z gwiazdozbiorem Barana związany jest również mit grecki. Beocki król Atamas miał z boginią Nefele dwoje dzieci, które potem poślubiona przez niego Ino prześladowała i chciała się ich pozbyć.
    Dowiedziała się o tym Nefele i we śnie namówiła dzieci do ucieczki. W tym celu zesłała im barana o złotym runie, który umiał szybko latać. Chłopiec Fryksos i dziewczynka Helle siedli mu na grzbiet... Baran przelatywał ponad górami, wyspami i morzem z chyżością jaskółki. Ale Helle nie trzymała się dość pewnie i spadła do morza. Od tego czasu na pamiątkę powyższego wydarzenia tę część morza zwano Hellespontem (dzisiejsze Dardanele).
    Fryksos szczęśliwie doleciał do Kolchidy i został przez tamtejszego króla przyjęty z wielką przyjaźnią. Barana ofiarował Zeusowi, a jego złote runo zawiesił na dębie w świątyni Aresa. Była ona pilnowana przez smoka, który nigdy nie spał. Ale po latach do Kolchidy przybył Jazon ze swymi przyjaciółmi i na okręcie Argo odwieźli runo do Grecji.
    Gwiazdozbiór Barana (niekiedy zwany Skopcem) leży pod Andromedą. Nie jest zbyt okazały, lecz odnajdziemy go za pomocą trójki gwiazd: a, b i g Ari.
    Pięknym obiektem dla lornetki jest gwiazda g (Mesarthim), która z leżącą obok niej gwiazdą wydaje się być układem podwójnym. W rzeczywistości są one oddalone od siebie o dwadzieścia cztery lata świetlne, toteż absolutnie nie mogą stanowić układu dwu gwiazd wzajemnie się przyciągających (czyli układu fizycznie podwójnego).
    W okresie od 31 maja do 18 czerwca Ziemia spotyka się z rozległym rojem meteoroidów, które wlatując do atmosfery rozgrzewają się i dają zjawisko meteorów.
    Radiant tego roju leży w gwiazdozbiorze Barana. Ale ponieważ gwiazdozbiór Barana w końcu maja i na początku czerwca znajduje się na dziennym niebie, meteory te możemy śledzić jedynie za pomocą radaru.
    Arietydy są więc dziennym rojem meteorów.