Jest to długi gwiazdozbiór, który wije się na południe od gwiazdy Rigel w Orionie. W naszych szerokościach geograficznych widać tylko jego północną część.
    Erydan to prawdopodobnie pierwotna nazwa rzeki Pad w północnej Italii. Wspomina się o niej w micie o Faetonie, który wypożyczył jednego razu od swego ojca, boga Heliosa, jego słoneczny wóz. Podczas jazdy po niebie konie zlękły się olbrzymiego skorpiona i poniosły, a niedoświadczony Faeton wypuścił z rąk lejce. Zaprzęg zboczył z drogi, pojechał za nisko i buchający z ognistego wozu żar spalił ziemię oraz wszystko, co na niej żyło. Zeus widząc, co się dzieje, raził Faetona piorunem i zrzucił go ze słonecznego rydwanu. Nieszczęsny Faeton leciał przez Wszechświat niczym spadająca gwiazda i utonął w wodach rzeki Erydan. Jego siostry Heliady długo opłakiwały brata i bogowie zamienili je w topole, a ich łzy - w bryłki bursztynu.
    Inna wersja legendy mówi, że po rzece Erydan płynął okręt Argo przed wyprawą po złote runo.
    Najjaśniejszą gwiazdą tego gwiazdozbioru jest Achernar, stale dla nas znajdująca się pod horyzontem. Dobrze natomiast u nas widać gwiazdę b Eri - Cursa. Leży blisko Rigela i jest od nas oddalona o osiemdziesiąt lat świetlnych.
    e Eri jest podobna do naszego Słońca. Jest to gwiazda samotna (nie stanowi układu podwójnego), wolno się obracająca. Być może, że tak samo jak nasze Słońce, ma własny układ planetarny. Gdyby tak istotnie było, byłby to jeden z najbliższych układów planetarnych, odległy od nas zaledwie o jedenaście lat świetlnych. Nie mamy oczywiście pojęcia, czy na planetach układu e Eri jest życie, czy też go tam nie ma. Ale nie można wykluczyć i takiej ewentualności, że jedną z nich zamieszkują istoty rozumne, z którymi w przyszłości nawiążemy kontakt. Wśród uczonych przeważa pogląd, iż inteligentnych społeczeństw jest w naszej Galaktyce kilkaset milionów (naukowo nazywa się je społeczeństwami galaktycznymi). Jednym z nich jest ludzkość na Ziemi i nie ma w tym nic dziwnego, że usiłujemy nawiązać z innymi kulturami kontakt. Pierwszym układem planetarnym, ku któremu wysłano sygnały radiowe, jest właśnie e Eri. Sygnały radiowe, tak samo jak światło, lecą ku e Eri jedenaście lat i tyleż muszą wracać. Jednym słowem - odpowiedź na wysłane z Zachodniej Wirginii (w ramach projektu OZMA*) sygnały możemy w najlepszym przypadku otrzymać po dwudziestu dwu latach. Rozmowa między galaktycznymi społeczeństwami jest bardzo trudna. Mogłaby jednak mieć bezcenną wartość, bo bardziej zaawansowane społeczeństwo podzieliłoby się niewątpliwie z nami swym bogatym doświadczeniem.

* Nazwa projektu OZMA pochodzi od baśniowe) krainy Oz, w której pisarz amerykański L. Frank Baum umiejscowił akcję swych uroczych i pełnych fantazji bajek.